TOPIC:

Μετά από αρκετό καιρό που είχα να πιάσω πολιτικό αεροπλάνο σειρά παίρνει το Tupolev 134 της Zvezda.

Παρουσίαση του συγκεκριμένου μοντέλου μπορείτε να διαβάσετε εδώ .
Στόχος μου είναι να βαφτεί σαν έκδοση Α με τα χρώματα της Aэрофлот όπως ήταν το 1977. Το δύσκολο σε όλο το εγχείρημα είναι το μασκάρισμα και το βάψιμο της μύτης του αεροσκάφους η οποία είναι διαφανής! Μιλάμε για μασκάρισμα κομματιού με περίμετρο μικρότερη του κέρματος των 2 cent!

Καλή αρχή Γιώργο..πολιτικό ,στην 144 και Ρώσικο ..στο στοιχείο σου πάλι..όμορφο θέμα για να περάσεις την άδεια σου !!
Κώστας

Η εφαρμογή του κιτ είναι εξαιρετική. Εδώ το σύνολο ενωμένο ΧΩΡΙΣ κόλλα και χωρίς καν ταινίες σε μια δοκιμαστική ένωση.


Το σύστημα προσγείωσης έχει πολύ όμορφη λεπτομέρεια αλλά αυτή η εμμονή της Zvezda να το χωρίζει σε δύο κομμάτια το καθιστά λίγο επίφοβο αν θα αντέξει. Ελπίζω πως θα αντέξει.


Εδώ βλέπουμε τον διαφανή κώνο που θα πρέπει να μασκαριστεί ή να βαφτεί με ελεύθερο χέρι. Σε μια δοκιμή με Humbrol Maskol ίσως γίνει κάτι καθώς η Zvezda έχει ανάγλυφα τα frames οπότε το υγρό σταματάει εκεί... Θα δείξει.


Στάζοντας μια σταγόρα Humbrol Maskol, με ψιλό πινέλο, μασκαρίστηκαν και τα παράθυρα της ατράκτου πριν αυτά κολληθούν στην άτρακτο.

Το Maskol θα βγει πλέον όταν τελειώσουν όλα τα βαψίματα. Ελπίζω να αντέξει.

Τα διαφανή βάφτηκαν από μέσα με σκούρο γκρι μιας και δεν υπάρχει εσωτερικό να φανεί, αλλά να μην φαίνεται και το χάος, ειδικά από το cockpit και την μύτη.

Βασική συναρμολόγηση φυσικά τέλος...
Κινητήρες, οριζόντιο σταθερό δεν είναι κολλημένα θα κολληθούν μετά το βάψιμο.
Το ήθελε το τριψιματάκι του, αλλά όχι τίποτα σπουδαίο.

Η Ρωσίδα περάστηκε με ένα πρώτο χέρι λευκό enamel Revell (301 semi-gloss) το οποίο παίζει τον διπλό ρόλο ασταριού και πρώτου χεριού του άσπρου. Τα κατοπινά βαψίματα με άσπρο θα γίνουν με το κλασικό (για μένα) Η1 της Gunze.
Φωτογραφίες δεν έχει νόημα να βάλω... Φανταστείτε το μοντέλο όπως στις προηγούμενες αλλά ολίγον άσπρο...

Δυστυχώς... η πλήρης αποτυχία. Το maskol και δεν έμεινε στα σωστά σημεία ενώ 3 παράθυρα από το cockpit ξέχασα να τα μασκάρω.
Έτσι, μέχρι να βρεθούν πόροι για αγορά χαλκομανιών, πρέπει και αυτό να μπει στην άκρη... #$%#$%@%^@

Mε την βοήθεια βρεγμένης με χλιαρό νερό οδοντογλυφίδας, αφαιρέθηκαν όσο περισσότερο γινόταν τα υπολείμματα μπογιάς και ακολούθησε τρίψιμο με micromesh 3Κ, 6Κ, 8Κ και 12Κ βαθμών καθώς και με το polishing σφουγγαράκι του Flory.
Πέρασα και ένα χέρι παρκετίνη το οποίο όμως θα αφαιρέσω στη συνέχεια για να μασκάρω με ταινία αυτή τη φορά. Ουδέν κακό αμιγές καλού, με την όλη διαδικασία πρόσεξα ότι ήθελε λίγο ακόμα τρίψιμο στο πάνω μέρος της ένωσης του διαφανούς με την άτρακτο οπότε τακτοποιήθηκε και αυτό. Για να δούμε τι θα δούμε...

Θα με είχες κάνει καρδιακό κάθε φορά που είσαι στα μισά ενός κιτ..αλλά αφού σε ξέρω..να μην σε ήξερα να πω μάλιστα!!
Κώστας

Παλιά μου τέχνη κόσκινο... Λες και είχαμε χαλκομανίες για παράθυρα τη δεκαετία του 1980...
Σελοτέιπ/ταινία 3Μ Scotch Magic, καινούργια λεπίδα και τριμάρισμα. Με το τρίψιμο βέβαια είχαν φαγωθεί σε αρκετά σημεία τα frames αλλά δεν πειράζει... Στο περίπου και διορθώσεις με πινελάκι ή καρφίτσα μετά.

Πλήρης αποτυχία, μέρος 2ον...




Τι έμαθα από όλο αυτό μέχρι τώρα;
1. Τα semi-gloss σμάλτα της Revell δεν κάνουν για αστάρι. Η πρόσφυση τους στο πλαστικό είναι γελοία.
2. Το σελοτέιπ μπορεί να ήταν αποδεκτό το 1980 αλλά τα τωρινά είναι σχεδόν για πέταμα... Ή θα έχουν πολύ κόλλα ή θα σπάνε με το παραμικρό.
3. Το Mascol είναι πρακτικά άχρηστο... Τουλάχιστον όσον αφορά το μασκάρισμα διαφανών...
4. Προτιμώ χαλκομανίες για τα παράθυρα καμπίνας και cockpit για τα πολιτικά 1000000% !
5. Δεν με πάνε τα ρώσικα...

Καιρός για αλλαγή ρότας...

UPDATED 27/11/2023