Το Spitfire σαν αεροπλάνο πάντα μου άρεσε και θεωρώ ότι δεν υπάρχει μοντελιστής που ασχολείται με τα αεροσκάφη και να μην έχει φτιάξει τουλάχιστον ένα κατά τη διάρκεια της μοντελιστικής του πορείας.
Ολες οι εταιρείες κατασκευής μοντέλων έχουν κυκλοφορήσει κατά καιρούς το διάσημο αυτό αεροσκάφος σε όλες τις κλίμακες.
Μία ολόφρεσκη κυκλοφορία του ,μας έρχεται ευχάριστα από την θρυλική Airfix ,σε αρκετές εκδόσεις του τύπου και μία από αυτές είναι και η φωτοαναγνωριστική που θα κατασκευάσουμε εδώ.
Θα παρεκλίνω λίγο από τα σχέδια βαφής της Airfix ,καθώς το αεροπλάνο που με ενθουσίασε ,είχα την τύχη να το θαυμάσω από κοντά στην Αγγλία σε ένα από τα μεγαλύτερα airshows στον κόσμο ...το RIAT του 1998.
Απογειώθηκε μπροστά στα μάτια μας και σε λίγο το βλέπαμε στον αέρα να εκτελεί απίστευτους ελιγμούς.
Οι παρακάτω φωτογραφίες προέρχονται από το διαδύκτιο ,αφορούν όμως το αεροπλάνο που με ενδιαφέρει.
και μία σε low pass..
Στο κιτ της Airfix τώρα...
Πρόκειται για ένα κιτ που είχε ξεκινήσει πριν περίπου οκτώ μήνες για ένα Group Build ,αλλά δεν είχε ολοκληρωθεί και παρέμενε υπομονετικά τη σειρά του.Θα δούμε μαζί τα πρώτα βήματα της κατασκευής καθώς και το στάδιο που βρίσκεται το μοντέλο αυτή τη στιγμή.Η συνέχεια της κατασκευής έχει ήδη ξεκινήσει και θα ολοκληρωθεί τις επόμενες ημέρες.
Το κιτ χαρακτηρίζεται άριστο από πλευράς ποιότητας,με χαραγμένη γράμμωση ,λεπτομερές κόκπιτ (μόνο ζώνες απαιτούνται) και διαμέρισμα φωτομηχανών,εξαιρετικό σύστημα προσγείωσης και κομμένες επιφάνειες ελέγχου και φλάπς !!!
Τα διαφανή μέρη είναι αρκετά λεπτά και δίνεται η δυνατότητα η καλύπτρα να κολληθεί σε κλειστή η ανοιχτή θέση.Αντίστοιχη ποιότητα συναντάμε και στους υπόλοιπους τύπους των Spitfire's της Airfix ,αφού πρόκειται για εντελώς νέο καλούπι.Συνολικά μετρήθηκαν 98 κομμάτια.
Οι χαλκομανίες φαίνονται να είναι καλοτυπωμένες και λεπτές.Προσφέρουν δύο επιλογές για ένα Βρετανικό και ένα Σουηδικό αεροσκάφος.
Η κατασκευή ξεκίνησε με το εσωτερικό της ατράκτου και το κόκπιτ.
Ολα τα κομμάτια βάφτηκαν με μαύρο ματ και στη συνέχεια ψεκάστηκαν από απόσταση με το #78 cockpit green της Humbrol.Aκολούθησε wash με αραιωμένα λάδια ζωγραφικής Raw Amber και Ivory Black.Στη συνέχεια με στεγνό πινέλο και με #78 ,περάστηκαν ελαφριά όλες οι προεξοχές.
Η ίδια τεχνική ακολουθήθηκε και στις φωλέες του σ/π προσγείωσης και στα φλάπς.
Στους χρόνους που απαιτήθηκαν για να στεγνώσουν τα χρώματα-βερνίκια ,ασχολήθηκα με την έλικα και διάφορες άλλες μικρολεπτομέρειες όπως φαίνονται στην παρακάτω φωτογραφία.
Λίγο πριν κλείσουν τα δύο μισά της ατράκτου..διακρίνεται η προσθήκη των ζωνών πρόσδεσης καθώς και η λεπτομέρεια που προσφέρει η Airfix.
Δυστυχώς ελάχιστα θα φαίνονται !!
Τα μέρη που απαρτίζουν την πτέρυγα εφάρμοσαν χωρίς το παραμικρό πρόβλημα..
Για την ένωση της κυρίως πτέρυγας με την άτρακτο,όσο καλή κι αν ήταν η εφαρμογή,προληπτικά προστέθηκε υγρός στόκος των 1000 βαθμών της Gunze.To ίδιο έγινε και με τις πίσω πτέρυγες..
Στο PR αποφάσισα τα φλαπς να είναι στη θέση κάτω ,τα ailerons στη θέση δεξιά ,τα ανόδου - καθόδου στη θέση πάνω και το πηδάλιο κλίσεως η rudder όπως το λέμε εδώ στην Ελλάδα ,στη θέση αριστερά!
Το αεροπλάνο αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε αυτό το στάδιο ,στοκαρισμένο ,τριμμένο και έτοιμο για βάψιμο...απομένουν οι παρακάτω εργασίες..
-μασκάρισμα της καλύπτρας με maskol της Gunze Sangyo και πρόχειρη τοποθέτησή της.
-κάλυψη των φωλέων και των φλαπς με βρεγμένο χαρτί κουζίνας και ταινίας μασκαρίματος,ώστε να προστατευτούν τα ήδη βαμμένα μέρη.
Περισσότερο PR στη συνέχεια !!
Κώστας